ماه را در آسمان، مشتاقانه به تماشا مي رويم تا ماه مبارك را با آمدنش آغاز كنيم. چه مبارك سحري و چه روزهاي مهرباني! چه شب هاي صميمي اي.
شب هايي آمده اند كه ما از همه ستاره هايي كه مي بينيم، به خدا نزديك تر خواهيم شد. شب هايي كه فرشته ها به ما لبخند خواهند زد و تمام كائنات به ما رشك خواهند برد.
شب هايي كه بي واسطه با خداوند حرف خواهيم زد و خدا ما را در مهرباني خويش شناور خواهد كرد. شب هايي كه صداي گرامي قرآن، لالايي ستاره هاي چشمك زن خواهد شد.
صداي بال فرشتگان، آوازهايي خواهند شد كه ما را به پرواز پيوند خواهد زد.
دوست دارم نيمه شب ها با من به كوچه هاي مهرباني خداوند بيايي و ببيني كه چگونه كنار گل هاي شمعداني و بابونه هاي شبنم زده، نام خدا را عاشقانه آواز مي كنم.
اين روزها خدا، دروازه هاي آسمان را به ما نشان خواهد داد و دست هاي لبريز دعاي ما در كهكشان ها جاري خواهد شد.
اين شب ها، خداوند فانوس هاي مهرباني اش را بر سر راه ما خواهد افروخت، تا در بيشه هاي زشت و مه آلود گم نشويم.
خدايا! ما با ماه مي آييم تا مهرباني را در مبارك ترين ماه ها آغاز كنيم.
دست هاي خالي ما را در آستانه تنهايي و سرگرداني رها مكن.
خدايا! در اين ماه مبارك، به مهماني تو مي آييم، پس آينه هاي فطرتمان را در غبار جهل و ناآگاهي مپسند.
الهي! سوگند به تو كه ما ستاره هاي خاموشيم اگر تو از آفتاب فضلت بر جانمان نتاباني.
خدايا! درهاي مهرباني ات را در اين ماه مهرباني بر ما بگشا تا رستگاري در آستانه خانه هايمان، ما را به معراج تو بخواند.
كاش مي توانستيم تمام سال هاي پيش رو را از روحانيت اين ماه لبريز كنيم! كاش تمام روزهاي سالمان، بوي مهرباني رمضان را مي گرفتند! كاش لبخندهايمان تمام سال، مثل همين چند روز صميمي تر مي شد!
كاش آينه هايمان هميشه مثل همين روزهاي مبارك رمضان، زلال مي ماند؛ زلال تر از تمام رودهايي كه قله هاي سركش كوه ها را به نجابت آرام درياها پيوند مي زنند!
خدايا! ماه مهرباني تو آغاز شد؛ ما را مهربان ترين مهمانان خويش بخواه.
یکشنبه ۳۱ خرداد ۹۴ ۰۰:۱۶ ۵۹ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است